Το άρθρο είναι μία συνοπτική επισκόπηση των κυριότερων περιβαλλοντικών προβλημάτων στην Ελλάδα τα τελευταία 10 χρόνια  και των συνεπειών της πρόσφατης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Aναπόφευκτα η οικονομική κρίση επιφέρει και άλλες οδυνηρές συνέπειες στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των πολιτών.

Η σημερινή οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της αλματώδους οικονομικής «ανάπτυξης» χωρίς σχεδιασμό και αειφόρο στρατηγική αλλά και της ανεπάρκειας της πολιτικής περιβαλλοντικής προστασίας των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Η Ελλάδα και οι πολίτες της αντιμετώπισαν το  φυσικό περιβάλλοντος ως «προϊόν» προς κατανάλωση της αλόγιστης αστικής, επιχειρηματικής  και οικιστικής παραβατικότητας. Η φύση θεωρήθηκε ένα  αγαθό εκμετάλλευσης που περιμένει να «απαλλοτριωθεί» για  τις καταναλωτικές ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας.

Το μοντέλο της οικονομικής κατ’ όνομα «ανάπτυξης» που ακολούθησε η Ελλάδα από την μεταπολίτευση (1974) και μετά στηρίχθηκε στη συνεχή αύξηση των καταναλωτικών αγαθών (συνήθως εισαγομένων), της απεριόριστης  εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικές πηγών (αέρας, νερό, έδαφος, δάση, οικοσυστήματα) της χώρας χωρίς συντονισμό και αειφόρο προοπτική. Η αλματώδη αστικοποίηση, η υπερβολική κατανάλωση νερού για αγροτικές καλλιέργειες, η ρύπανση ποταμών, λιμνών και εδάφους με αστικά και βιομηχανικά απόβλητα, η οικοδομική δραστηριότητα και άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες θυσίασαν μέρος της ποιότητας του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας.

Η περιβαλλοντική νομοθεσία  θυσιάστηκε σε μικροαστικά καταναλωτικά πρότυπα, σε τοπικά μικροπολιτικά συμφέροντα, στην άναρχη οικοδομική δραστηριότητα, καθώς και τις επιχειρηματικές και αστικές  δραστηριότητες που ρυπαίνουν το περιβάλλον. Οι εθνικοί δρυμοί, τα ευαίσθητα οικοσυστήματα και οι προστατευμένες περιοχές θυσιάσθηκαν στην  άναρχη τουριστική επέκταση, χωρίς εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό και στόχους αειφόρου ανάπτυξης και στις αυθαίρετες καταπατήσεις δημόσιας γης για παράνομη κατασκευή οικιών, δρόμων και χωματερών.

Για ολόκληρο το άρθρο πατήστε εδώ..