karthaios_featured

Κώστας Καρθαίος – Όσο κι αν ζήσει το γυαλί

<<Όσο κι αν ζήσει το γυαλί δε λιώνει,
ούτε το τρώει ποτέ σαράκι η έννοια.
Μια μέρα, ξάφνου σπάζει και τελειώνει…
Αχ, νάτανε στον κόσμο όλα γυαλένια 
>>

Ένας Έλληνας ποιητής, ο Κώστας Καρθαίος, εμπνεύσθηκε από το <<άφθαρτο>> υλικό στο σύντομο ποίημα Όσο κι αν ζήσει το γυαλί.

karthaios_kwstasΟ Κώστας Καρθαίος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Κλέανδρου Λάκωνα) γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του καθηγητή Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Βασιλείου Λάκωνα. Φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων, από όπου αποφοίτησε το 1900 με το βαθμό του αξιωματικού του Πεζικού και συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία και την Αυστρία 1907-1909). Στη συνέχεια ταξίδεψε ανά τη Γερμανία και επισκέφτηκε το Παρίσι και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως καθηγητής ανωτέρων μαθηματικών και πυροβολικής στο Σχολείο Υπαξιωματικών ως το 1912. Πήρε μέρος στους βαλκανικούς πολέμους και κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διχασμού το 1917 εξορίστηκε ως αντιβενιζελικός στη Θήρα και την Κέα. Τη θέση του στο στρατό επανέκτησε το 1920 και αποστρατεύτηκε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή με το βαθμό του συνταγματάρχη. Κατά τη διάρκεια της αποστρατείας του έφτασε ως το βαθμό του αντιστράτηγου. Η πρώτη εμφάνιση του Κώστα Καρθαίου στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1917 με την έκδοση της μετάφρασης της ποιητικής συλλογής του Όσκαρ Ουάιλντ Η μπαλάντα της φυλακής του Ρέντιγκ. Το 1921 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Τα τραγούδια του νησιού μου και οι κηφισιώτικες μελωδίες. Υπήρξε αρχισυντάκτης του Νουμά (1919-1920), θέση από την οποία διαδραμάτισε ουσιαστικό ρόλο στο δημοτικιστικό κίνημα και διευθυντής των Νεοελληνικών Γραμμάτων (1935). Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά Πνευματική Ζωή και Νέα Εστία. Το 1935 διορίστηκε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου και στη συνέχεια διευθυντής της δραματικής σχολής του θεάτρου, πρόεδρος της επιτροπής δραματολογίου και της καλλιτεχνικής επιτροπής. Συνεργάστηκε στη σύνταξη του Εγκυκλοπαιδικού Λεξικού του Ελευθερουδάκη και στη Γραμματική της Δημοτικής του Μανώλη Τριανταφυλλίδη. Το ποιητικό έργο του Κώστα Καρθαίου χαρακτηρίζεται από στοχαστική και χαμηλών τόνων λυρική διάθεση. Ιδιαίτερη αξία έχει η πνευματική του προσφορά στο χώρο της μετάφρασης. Μετέφρασε έργα των Σαίξπηρ, Στρίντμπεργκ, Κλάιστ, Καλντερόν, Λόπε ντε Βέγκα και άλλων σημαντικών συγγραφέων. Αξιοσημείωτη είναι επίσης η νηφάλια μετριοπαθής στάση που τήρησε ο Καρθαίος στα πλαίσια της έξαρσης του δημοτικισμού που είχε οδηγήσει σε ακρότητες, στάση που είναι εμφανής στην αισθητική των μεταφράσεών του.

1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Κώστα Καρθαίου βλ. Άγρας Τέλλος, «Καρθαίος Κ.», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια13. Αθήνα, Πυρσός, 1933, Αθανασιάδης Τάσος, «Καρθαίος Κώστας», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μερακλής Μ.Γ., «Κ.Καρθαίος», Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί – Εποχή του Παλαμά – Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ.470. Αθήνα, Σοκόλης, 1977 και χ.σ., «Καρθαίος Κώστας», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985.

Πηγή βιογραφίας: http://www.ekebi.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=NODE&cnode=461&t=213

glass_structureΗ ιστορία του γυαλιού μπορεί να αναχθεί κατά την περίοδο του σχηματισμού της γης όταν λιωμένα πυριτικά πετρώματα ψύχονταν και σχημάτιζαν φυσικές μορφές γυαλιού όπως ο οψιδιανός.  Σήμερα το γυαλί παρασκευάζεται θερμαίνοντας σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες διοξείδιο του πυριτίου (SiO2), ανθρακικό νάτριο (Na2CO3) και CaO (από τον ασβεστόλιθο) καθώς και διάφορα άλλα συστατικά ανάλογα με τη μέθοδο παρασκευής και το επιθυμητό προϊόν.

 *Στο βιβλίο <<Η Λογοτεχνία της χημείας>> του Ομότιμου Καθηγητή Αναστάσιου Βάρβογλη  μπορείτε να εντοπίσετε διάφορες ΄΄συναντήσεις΄΄ της επιστήμης της χημείας με την λογοτεχνία.


Κοινοποίησε αυτό το άρθρο

Πρόσφατα άρθρα κατηγορίας

Μπέτι Σμιθ – H δύναμη της Χημείας

Η Μπέτι Σμιθ, στο μυθιστόρημα Ένα Δέντρο Μεγαλώνει στο Μπρούκλιν, μας δίνει ένα δείγμα για τη δύναμη της Χημείας μέσα από το σχολείο: <<Η Φράνσι έφυγε από το πρώτο μάθημα...

Περισσότερα »

Κωστής Παλαμάς – «Το Αλάτι»

<<Μέσ'από τον αφρό σου, λιμνοθάλασσα, σαν κάτι, αντάμα σκαλιστό και αγερινό, σαν κάτι που δούλεψε το χέρι του ποιητή, να το καθάριο κρούσταλλο, να το χιονάτο αλάτι. Το ψωμί σιταράτο καλοζύμωτο μέσ'απ'τα χέρια της...

Περισσότερα »

Κωστής Παλαμάς – Ο Κύκλος των Τετράστιχων

<<Κορώνα των επιστημών, θαυματουργή Χημεία, και μέσ΄από τα σκύβαλα στολίδια βγάζεις και πετράδια. Μπορείς τα τίμια να τα πλάσης με την ατιμία, να βρης παλμούς ερωτικούς και μέσα στην καρδιά την άδεια;>> Οι...

Περισσότερα »