Οι βασικές γνώσεις της Χημείας συνήθως σχηματοποιούνται μέσω των βιβλίων της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Επομένως, είναι καταλυτική η ύπαρξη των βιβλίων για την εκμάθηση της Χημείας. Τι ισχύει όμως για την αντίστροφη διαδικασία;  Μήπως είναι καταλυτική και η ύπαρξη της Χημείας για την ύπαρξη των βιβλίων;

Αρκετοί Χημικοί προφανώς καταπιάνονται με το χαρτί, το οποίο αποτελεί το βασικό κομμάτι ενός βιβλίου. Επιπρόσθετα, η επιστήμη της Χημείας συμβάλλει τα μέγιστα στην εύρεση τρόπων και διαδικασιών προστασίας και συντήρησης -ειδικότερα- παλαιότερων βιβλίων, τα οποία πιθανότατα να κατέχουν και ιδιαίτερη ιστορική σημασία. Άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο προφανής,  η αλληλεπίδραση βιβλίου και Χημείας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Θα μπορούσαμε όμως να φανταστούμε την σχέση της Χημείας με την χαρακτηριστική και απολαυστική πολλές φορές μυρωδιά ενός βιβλίου;

Αυτή την σχέση εκμεταλλεύτηκε η Erin Elizabeth Long, η οποία ασχολείται με την συντήρηση των βιβλίων και η οποία σκέφτηκε να δημιουργήσει αρώματα που να θυμίζουν…. άρωμα βιβλίων. Έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί υπέδειξαν πως η διάσπαση της λιγνίνης (σε βιβλία με χαρτί που έχει ως βάση το ξύλο) παράγει βανιλίνη και επιπλέον η διάσπαση της λιγνίνης και της κυτταρίνης του χαρτιού οδηγεί προς μια σειρά αλδεϋδών και αρωματικών υδρογονανθράκων (που προσδίδουν την μυρωδιά του αμυγδάλου).  Εκμεταλλευόμενη τις παραπάνω γνώσεις και καθιστώντας το άρωμα πολυπλοκότερο με την προσθήκη συστατικών από φυσικές πηγές όπως ο καπνός, το βελανίδι, το τσαϊ κ.α η παραπάνω ερευνήτρια έχει δημιουργήσει μια σειρά από αρώματα όπως μπορείτε να δείτε και στο παρακάτω σύνδεσμο.

Πηγή εικόνας : http://www.thesmellofbooks.com/